بررسی اشتغال مهاجرین وارده به مشهد (نمونه سرولایتهایی مقیم مشهد)

شرایط طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خاص حاکم بر کشور در طی زمان باعث تضعیف زمینه ای اشتغال و کاهش درآمد روستائیان (در اینجا روستاها بخش سرولایت نیشابور) شد و فاصله بین نقاط شهری و روستائی در این زمینه ها روزبه روز بیشتر شده است . کمبود زمین، آب دام و چراگاه، بیکاری در بخش رفاهی ناچیز مناطق روستائی این بخش ، باعث رشد مهاجرتها از دهه 1350 به بعد بوده است . نقاط مهاجر فرات بیشتر از دهستان سرولایت و شامل روستاهای ساقی بیک ، طالبی، قیران، سرچاه، قزل قلعه، حاجی آباد، ذهان، عبدالله گیو، سلطان میدان و کوه سخت است و مقصد مهاجرین شهرهای مختلف استان خراسان بخصوص شهر مشهد و محلات مختلف کوی طلاب از جمله دریای دوم، شیخ حسن، پنج تن، دریای اول است . در مجموع تاثیر قوای دافعه روستا و جاذبه های شهری و تفاوتهای موجود بین این دو نقطه محرک مهاجرتها بوده و لذا مهاجرین با درک عمیق این مسئله، مهاجرت کردند و کار کشاورزی، کارگری و احتمالا صنایع دستی نظیر قالی بافی را رها نموده و پس از استقرار در محلات فوق الذکر به مشاغل کارگری ساختمانی و کار در کارخانجات ، سراجی، خیاطی، بافندگی، بنگاه معاملات ، سمساری، کارمندی، و غیره روی آوردندو نتیجه این تغییر مکان و تعویض شغل دستیابی به درآمد قابل توجه و بهره گیری از امکانات رفاهی از شهر مشهد و در نتیجه رضایت نسبی از زندگی را در پی داشته است . چنانچه ریز دلایل مهاجرت در نظر گرفته شود، درآمد ناکافی با 77 درصد، کمبود یا نبود زمین کشاورزی با 51 درصد، بیکاری با 42 درصد، شغل نامناسب با 39 درصد، کمبود دام با 26/5 درصد، و کمبود آب کشاورزی با 11/7 درصد، در کنار امکانات رفاهی در سرلوحه دلایل دافع در روستاهای سرولایت و وجود زمینه های کار و فعالیت و درآمد مناسب و امکانات رفاهی قابل توجه در صدر جاذبه های شهر مشهد قرار می گیرد.